Niemalże 100 lat temu szwajcarski malarz Johannes Itten opracował teorię kolorów. Podczas zajęć polecił swoim studentom używać tylko tych farb, które mogłyby harmonizować z ich naturą. Następnie podchodził do każdego pojedynczo i, nie spoglądając nawet na wykonany przezeń obraz, trafnie określał indywidualną paletę kolorów, jakimi posłużył się uczeń. W ten sposób Itten dowiódł, że poszczególnym typom urody odpowiadają określone kolory i ich odcienie – dziś doświadczenie to odzwierciedla powszechnie stosowana przez wizażystów klasyfikacja typów urody według pór roku.
Podział ten wyrasta na podstawie dwóch cech kolorystyki, gdzie bierze się pod uwagę jej walor (stąd odmiana jasna lub ciemna) oraz jej gamę (odmiana chłodna i ciepła). W ten sposób wyróżniamy tu dwa rodzaje ciepłe, którym przypisane zostały wiosna i jesień, oraz dwa rodzaje zimne, z odpowiadającymi im zimą i latem.
Jak można wykorzystać tę klasyfikację i zadbać o swój wizerunek? Jaki wybrać właściwy zestaw kolorów i odcieni? A przede wszystkim: na podstawie jakich cech określić własny typ urody? Oto szczegółowy „rysopis”.
Określając indywidualną odmianę urody, powinno brać się pod uwagę nie tylko to, jak wyglądamy, lecz również to, jacy jesteśmy pod względem naszej osobowości – dodatkowy czynnik zmniejsza ryzyko pomyłki.
Zacznijmy od wiosny. Jej typowe cechy to nieśmiałość i rezerwa, z jaką podchodzi do wszystkiego, co spotyka na swojej drodze. Cechuje ją jasna cera o brzoskwiniowym lub złocistym odcieniu, dobrze podatna na opalanie. Jej włosy mają odcień jasny lub ciemny blond, zdarza się, że ze złocistymi pasemkami. Występujący u niej kolor oczu to niebieski, jasnozielony, orzechowy lub jasno-piwny. Pasujące do tej karnacji kolory to m.in. niebieski (odcień błękitny, morski, turkusowy lub chabrowy), zieleń (w kolorze lipy, niedojrzałych jabłek czy trawy), biel (kremowa lub w odcieniu kości słoniowej), a także czerwony, żółty i różowy (koniecznie w ciepłych i jasnych odcieniach).
W przypadku makijażu na podkład najlepiej jest wybierać koloryzujący krem, np. w odcieniu brzoskwiniowym. Z kolei oczy i usta powinny być delikatnie pomalowane. Do oczu zaleca się dobierać odcienie złociste, jasnobrązowe, beżowe lub ecru, a czarny tusz zastąpić brązowym. Do ust świetnie pasują odcienie pomarańczowe z brązowymi refleksami. Natomiast ciepłe odcienie różu
i pomarańczy przeznaczone są na policzki.
Lato odznacza się gracją i spokojem. To osoba o duszy artysty, analityka i perfekcjonisty. Cera lata miewa skłonność do występowania piegów, poza tym bardzo szybko się opala, choć początkowo bywa mocno zaczerwieniona. Ma bardzo jasny, czasami oliwkowy odcień. Typowy dla niej kolor włosów to blond lub brąz z dodatkiem popielatego. Lato ma szaroniebieskie, jasnoniebieskie, szarozielone lub jasnobrązowe oczy, a właściwe dla tej odmiany barwy to: fiolet, biel, róż (chłodny i stonowany), niebieski (szczególnie wyblakły granat lub odcień szaroniebieski), wreszcie rozbielony lub nieco błękitny szary. Do makijażu najlepiej wybrać podkład w odcieniu chłodnego beżu, do oczu natomiast stosować tonacje szaroniebieskie, w odcieniu chłodnej zieleni lub różu, a także ciemno- lub srebrnoszarym. Z ustami najlepiej komponują się zimne odcienie – czerwień, chłodny róż lub beż, ale uwaga: bez udziału brązu lub pomarańczy. Policzki powinny mieć kolor różu lub wina. I na koniec jeszcze uwaga na temat lata: przy zmianie temperatury marmurkowieją mu dłonie.
Teraz pora na jesień, która źle znosi kąpiele słoneczne. Typowe dla niej cechy osobowości to otwartość i entuzjazm. Jesień to również dusza towarzystwa – uśmiechnięta, energiczna i ufna. Lubi robić wszystko po swojemu, a choć często bywa kłótliwa, dość szybko dąży później do zgody. Jej cera nosi na sobie ślady piegów, ma jasny alabastrowy lub złocisto-beżowy odcień. Najczęstszym kolorem włosów jest w tym przypadku rudy, choć mogą przybierać również odcień brązu lub złocistego blondu. Oczy jesieni mają intensywny, błyszczący wyraz. Są jasnobłękitne, stalowe, niebieskozielone lub bursztynowe, często ze złocistymi plamkami na tęczówce. Charakterystyczne dla jesieni barwy to: beż (od jasnego kremowego po złocisty), czerwień (w kolorze pomidorów i maków), ciepły róż, zieleń oraz czekoladowy lub miedziany brąz, a także kolor pomarańczy. W przypadku jasnej cery do makijażu używamy podkładu w postaci kremu koloryzującego o ciepłym odcieniu, natomiast do cery ciemnej stosownie jest wybrać lekkokryjący oliwkowy podkład. Do oczu jesieni pasują wszystkie kolory natury, choć w przypadku brązowych oczu należy unikać przesadnej ilości brązowego cienia. Tusz natomiast może być brązowy, fioletowy lub niebieski. Wreszcie usta – powinno je się malować na ciepłe kolory, np. w odcieniach pomarańczy, brązu, brzoskwini lub beżu. Do policzków zaś najlepiej nadają się odcienie czerwono-brązowego różu, pomarańczowo-brązowe lub złoto-beżowe.
Na koniec – zima. Zima jest chłodna, bardzo ambitna, inteligenta i pracowita. Lubi wyróżniać się, co ma związek z jej skłonnościami przywódczymi. Cechuje ją pewność siebie i stoicki spokój.
W przypadku zimy wyróżnia się dwa rodzaje cery. Pierwszy to typ „królowej śnieżki”, która w ogóle się nie opala i cechuje ją błękitny odcień skóry. Drugi typ to „cyganka” – ta opala się wzorcowo, zazwyczaj na brązowo, a ponadto nie posiada piegów. Tak więc typową dla zimy cerą będzie jasna, porcelanowa, śniada lub oliwkowa o niebieskawym, chłodnym odcieniu. Włosy zaś ciemne, mogące przybierać kolor od brązu po czerń z niebieskawym połyskiem. Zima ma zimny i wyrazisty kolor oczu w błękitnym, fiołkowym, ciemnoniebieskim, szarym, a nawet czarnym odcieniu. Dlatego też właściwe dla niej barwy to: jaskrawy i zimny róż, cytrynowy żółty, czysta i głęboka czerń, krystaliczna biel, a także ciemna czerwień (np. w odcieniu purpury) oraz atramentowy niebieski lub szafirowy błękit. Za podkład do makijażu powinny służyć bardzo jasne odcienie. W przypadku oczu należy natomiast wybierać ciemne i zimne barwy, koniecznie z czarnym tuszem. Usta zaleca się malować na zimne kolory (róż, czerwień lub fiolet). Z kolei do policzków pasuje odcień różowy lub jasnoczerwony, a także w tonacji czarnej porzeczki.
Na koniec musimy pamiętać o jednej jeszcze ważnej dla wszystkich tych typów zasadzie: nie należy łączyć ze sobą przeciwstawnych odmian, np. zimnych z ciepłymi. Podobnie wygląda to w przypadku prób odwracania swoich predyspozycji, tj. w sytuacji, gdy typowa zima zapragnie być latem. Wówczas skoro już decydujemy się na zmiany, powinny one dotyczyć nie tylko koloru włosów, lecz także makijażu, ubiorów i dodatków, jeśli chcemy by miały one korzystny wpływ na nasz wizerunek.
