Pierwiastek występujący w organizmie w niewielkich ilościach, pełniący jednak bardzo ważne funkcje dla zdrowia człowieka. Największe ilości molibdenu znaleźć możemy w wątrobie, nerkach, zębach i kościach.
Podstawowe funkcje molibdenu
- ma wpływ na prawidłowy metabolizm tłuszczów, węglowodanów i białek,
- bierze udział w dostarczaniu energii komórkom,
- jest składnikiem trzech enzymów o właściwościach oksydoredukcyjnych,
- przeciwdziała próchnicy, poprawia stan zębów i kości,
- zwiększa przyswajanie żelaza, dzięki czemu zapobiega anemii,
- wzmacnia system odpornościowy,
- bierze udział w oczyszczaniu organizmu z toksyn.
Molibden – skutki niedoboru
Zbyt mała ilość molibdenu w organizmie może skutkować większą podatnością na próchnicę, obniżeniem odporności, problemami z płodnością, a także gorszym przyswajaniem żelaza z pożywienia.
Ponieważ jednak molibden przechodzi z gleby do żywności, jego niedobory występują niezwykle rzadko. Mogą się zdarzyć w przypadku stosowania żywienia pozajelitowego oraz u osób z objawami niedocukrzenia.
Molibden – skutki nadmiaru
Nadmiar molibdenu działa niekorzystnie na układ pokarmowy, może powodować biegunkę, bóle i obrzęki stawów, gorsze przyswajanie żelaza.
Przedawkowanie molibdenu nie występuje zbyt często, gdyż przyjmuje się go głównie z pożywieniem, a górna bezpieczna dawka może sięgać nawet do 5 – 10mg dziennie. Warto jednak pamiętać, żeby nie suplementować molibdenu bez porozumienia z lekarzem.
Główne źródła molibdenu
Do głównych źródeł pierwiastka należą przede wszystkim warzywa, również te strączkowe, produkty pełnoziarniste, owoce, podroby, a także twarda woda z wodociągów.
Zawartość molibdenu w produktach spożywczych w dużej mierze zależy od jakości gleby na jakich są uprawiane. Im więcej molibdenu znajduje się w ziemi, tym więcej go będzie w żywności.