Wchodząc do sklepu widzimy mnóstwo produktów w ładnych i kolorowych opakowaniach, które przyciągają nasz wzrok. Jednak nie wszystko, co wygląda zachęcająco, jest warte naszej uwagi. Powinniśmy być świadomymi konsumentami, którzy wiedzą co kupują i za co płacą.
Informacji o składzie produktu dostarcza nam etykieta. Powinna być widoczna i napisana w sposób zrozumiały. Spis składników powinien być łatwy do odnalezienia.
Unia Europejska wprowadziła zasady dotyczące sporządzania etykiet, właśnie w celu ochrony konsumenta, który powinien kupować produkt, będąc w pełni świadomym co jest w nim zawarte.
Co powinno znajdować się na etykiecie?
Nazwa produktu – powinna wskazywać, jaki jest to rodzaj produktu, nie może to być nazwa zwyczajowa, którą wymyślił producent.
Zawartość netto – czyli ilość produktu podana w gramach, kilogramach lub sztukach. W przypadku płynów – w mililitrach lub litrach.
Data minimalnej trwałości – zazwyczaj spotykamy napisy: „należy spożyć przed”, natomiast w przypadku produktów, które szybko się psują, na opakowaniu znajdziemy napis „należy zużyć do”, oznacza to, że zjedzenie produktu po dacie może grozić zatruciem.
Warunki przechowywania – informacja w jaki sposób przechowywać produkt, żeby nie uległ zepsuciu (np. „przechowywać w lodówce”).
Sposób przygotowania – wskazówka, w jaki sposób przygotowywać produkt.
Skład – lista składników wymieniona w kolejności malejącej, czyli składnik, którego jest najwięcej znajduje się na początku składu. W przypadku produktów jednoskładnikowych, takich jak np. mleko czy masło, producent nie ma obowiązku umieszczania wykazu składników.
W składzie powinny być też umieszczone substancje dodatkowe, np. konserwanty, barwniki, antyoksydanty i słodziki.
Wśród konserwantów najczęściej używane są azotany i azotyny, spotykane pod oznaczeniami: E249-E252 oraz dwutlenek siarki, spotykany w suszonych owocach, występujący jako E220.
Do najpopularniejszych barwników należy karmel, oznaczany jako E150a-d.
Antyoksydanty przedłużają trwałość produktu, do najpopularniejszych należy witamina C (E300).
Najszerzej stosowanym słodzikiem poprawiającym smak jest aspartam (E951).
Alergeny – na etykiecie musi być umieszczona informacja o składniku, który może powodować alergię. Informacja powinna być wyróżniona.
Dane producenta – podawane w przypadku, kiedy konsument chciałby zgłosić uwagi lub roszczenia dotyczące produktu. Oprócz tego ułatwiają konsumentowi zdobycie dodatkowych informacji.
Wartości odżywcze – informacja o wartościach odżywczych danego produktu, czyli wartości energetycznej i ilościach składników odżywczych (przede wszystkim białka, węglowodanów, i tłuszczy).
Lista popularnych E składników
Warto znać niektóre oznaczenia popularnych dodatków do żywności, dzięki temu proces analizowania składu będzie szybszy.
- Benzoesan sodu, konserwant – E211
- Dwutlenek węgla, naturalny gaz – E290
- Kwas jabłkowy – E296
- Kwas ortofosforowy – E338
- Alginian sodu, zagęszczacz – E401
- Agar, zagęszczacz – E406
- Węglan potasu, regulator kwasowości – E500
- Glutaminian jednosodowy, wzmacniacz smaku – E621
- Ksylitol, środek słodzący – E967
- Sacharoza, środek słodzący – E964