Jest rośliną stosowaną od wielu lat jako środek przeciwbólowy i przeciwgorączkowy. Jej zdrowotne działanie doceniano już w starożytnej Grecji, średniowiecznej Europie czy dawnych Chinach.
Znana jest też pod nazwami wierzby srebrnej, pospolitej czy wierzbiny.
Rośnie w klimacie umiarkowanym i wilgotnym Europy i Azji, często w parkach, przy drogach czy na brzegach zbiorników wodnych.
Łacińska nazwa wierzby salix nawiązuje do salicylanów, znanych leków, do których należy salicyna – substancja czynna wierzby białej.
Jak wygląda wierzba biała
Wierzba biała to drzewo osiągające wysokość nawet 20-30 metrów. Ma wydłużone, lancetowate, szarosrebrne liście o poszczerbionych brzegach. Kora drzewa jest zielonożółta, a kwiaty stanowią tzw. „kotki” (kwiaty żeńskie) i żółtawe kwiatki rosnące zaraz przed liśćmi (kwiaty męskie).
Wierzba występuje w wielu odmianach, u nas bardzo popularna jest odmiana płacząca, o zwisających pędach. Kwitnie od kwietnia do maja.
Co w niej znajdziemy?
Wśród składników wierzby znajdziemy fenole (salicyna), flawonoidy, taniny, katechiny, sole mineralne.
Wierzba biała jako surowiec zielarski
Elementem wierzby stosowanym do celów leczniczych jest jej kora, którą zbiera się z dwu-, trzyletnich gałęzi o gładkiej strukturze, ściętych poprzednio przy wyrębie i ogławianiu drzew. Korę zbiera się wiosną, zanim pojawią się liście.
Kora powinna mieć kształt rurek, które suszy się następnie w warunkach naturalnych lub w suszarni i przechowuje w szczelnie zamkniętych pojemnikach. Wysuszona kora powinna mieć grubość maksymalnie 2 mm.
Wierzba biała – właściwości zdrowotne
Kora wierzby ma właściwości antyseptyczne, przeciwzapalne, przeciwgorączkowe, przeciwbólowe i przeciwreumatyczne. W odróżnieniu od aspiryny nie podrażnia ścian żołądka i nie rozrzedza krwi.
Jest stosowana jako naturalny środek dla chorych na grypę, przeziębienie, a także przy bólach głowy i bólach pochodzenia zapalnego (zapalenie stawów), a także przy dolegliwościach reumatycznych.
Garbniki występujące w korze wierzby są skuteczne przy nieżycie jelit lub biegunce, ze względu na swoje działanie przeciwzapalne i bakteriobójcze.
Jest także polecana przy problemach z nadmierną potliwością, np. w okresie menopauzy.
Stosowana zewnętrznie przyspiesza i ułatwia gojenie się ran.
Jak stosować wierzbę białą?
Można ją spożywać w postaci wywarów i odwarów.
Aby przygotować prosty wywar przeciwbólowy należy 1 lub 2 łyżeczki suszu zalać filiżanką wody i gotować przez kilka minut. Po tym czasie odstawić na 5 minut do zaparzenia i przecedzić. Pić po posiłkach, do 4 filiżanek dziennie.
Wierzba biała – na co uważać?
Kory wierzby nie powinny stosować osoby z alergią na salicylany, chorzy na zapalenie żołądka, wrzody oraz przy zaburzeniach krzepnięcia krwi.
Unikać powinny jej także kobiety w ciąży i karmiące piersią oraz dzieci do 16 roku życia.
Kilka inspiracji – wierzba w wywarach
Mieszanka przeciwbólowa
Wymieszać w równych częściach kwiaty czarnego bzu i wiązówki błotnej, a następnie dodać dwie części kory wierzby. 2 łyżeczki mieszanki zalać filiżanką wody i gotować kilka minut. Odstawić na 15 minut do zaparzenia i przecedzić. Pić filiżankę dwa razy dziennie po posiłkach.
Przepis pochodzi z książki „Zioła. Naturalne sposoby na różne dolegliwości”
Odwar z liści czarnej porzeczki i kory wierzby
Zmieszać po jednej łyżce kory wierzby i liści z czarnej porzeczki, zalać szklanką wody i gotować przez 10 minut. Przecedzić i pić 2-3 razy dziennie.
Przepis pochodzi z książki „Apteczka domowa”