Koper włoski | Foeniculum vulgare

koper włoski

Roślina znana też pod nazwami fenkuł włoski, koper lekarski czy fankiel, pochodzi z basenu Morza Śródziemnego oraz Bliskiego Wschodu. Już w starożytności stosowana była jako remedium na bóle głowy, problemy z układem pokarmowym, brak apetytu, a także jako środek odstraszający złe duchy.

Obecnie znaleźć go można praktycznie na całym terenie Europy i Azji, często na terenach nadmorskich, jak również na polach, łąkach, skrajach dróg czy w rowach.

Jak wygląda koper włoski

Koper włoski jest byliną, która może dorastać nawet do 1 metra wysokości. Charakteryzuje się niebieskawą łodygą i pierzastymi liśćmi. Kwiaty kopru są niewielkie, o żółtej barwie, zebrane w baldachy. Okres kwitnienia kopru włoskiego to lipiec – wrzesień.

Co w nim znajdziemy?

Koper włoski jest bogatym źródłem olejków eterycznych, zawiera też kumaryny, białka, flawonoidy, kwasy wielofenolowe, błonnik, a także składniki mineralne i witaminy (witaminę A, E, K, C, witaminy z grupy B,  kwas foliowy, potas, wapń, żelazo, fosfor).

Koper jako surowiec zielarski

Do celów leczniczych wykorzystywane są owoce kopru, które po zbiorze są suszone w zacienionym miejscu, a następnie przechowywane w szczelnych naczyniach, nie dłużej niż rok.

Koper włoski – właściwości zdrowotne

Koper ma bardzo dobry wpływ na pracę układu pokarmowego. Przeciwdziała wzdęciom, pomaga w usuwaniu gazów jelitowych, ma działanie rozkurczowe. Usprawnia pracę całego układu trawiennego, pobudza pracę żołądka i perystaltykę jelit, pomaga przy kolkach, niestrawności, ma działanie żółciopędne i przeciwwymiotne.

Dzięki działaniu rozkurczowemu, często stosuje się go w przypadku kolki u niemowląt i małych dzieci.

Koper ma także skuteczne działanie wykrztuśne oraz upłynniające wydzielinę z dróg oddechowych, więc jest dobrym środkiem na kaszel i zapalenie oskrzeli.

Działa moczopędnie, antyseptycznie, przeciwgrzybiczo i przeciwzapalnie.

Ma właściwości uspokajające, ułatwiające zasypianie, działa relaksująco. Dzięki działaniu uspokajającemu i przeciwwymiotnemu jest polecany dla osób cierpiących na chorobę lokomocyjną.

Medycyna naturalna poleca również koper włoski kobietom karmiącym, mającym problem z niedostateczną ilością pokarmu.

Jest także zalecany w przypadku nieprzyjemnego zapachu ciała oraz zapachu z jamy ustnej.

Jak stosować koper włoski?

Koper możemy używać w postaci surowych ziarenek, herbatek, naparów, nalewek, syropów, a także jako kompres dla wzmocnienia dziąseł.

W celach kulinarnych możemy stosować bulwy kopru, a także łodygi i liście, które nadają potrawom silny aromat. Zielone listki kopru dodane do sałatek, złagodzą problemy ze wzdęciami.

Aby przyrządzić prostą herbatkę na trawienie, należy 1-2 łyżeczek rozdrobnionych owoców zalać filiżanką wrzącej wody i odstawić na 10 minut. Po tym czasie przecedzić i pić trzy razy dziennie po posiłkach.

Koper włoski – na co uważać?

Kobiety w ciąży i karmiące piersią, przed spożywaniem preparatów z koprem powinny poradzić się lekarza. Ostatnie badania wskazują, że zawarty w nich olejek wykazuje działanie estrogenne. Z tego powodu należy też zachować ostrożność przy podawaniu go dzieciom. Olejku koprowego powinni także unikać chorzy na epilepsję.

Stosując olejek koprowy należy pamiętać, aby nie używać go dłużej niż 2 tygodnie oraz nie przekraczać dozwolonych ilości. Nadmierna ilość olejku z kopru może powodować podrażnienie żołądka i błony śluzowej jelit, a także wystąpienie drgawek.

Nasiona kopru włoskiego, bogate w błonnik, mogą ograniczać wchłanianie niektórych leków.

Kilka inspiracji – koper w  nalewkach

Nalewka na trawienie

Na każdą łyżeczkę zmielonych owoców kopru dodać 2 łyżki miodu i 5ml wódki. Wymieszać i pić przy zaburzeniach trawiennych 3 razy dziennie po łyżeczce, zwłaszcza po obfitych posiłkach.

Przepis pochodzi z książki „Zioła dla zdrowia i urody”.

Herbata wiatropędna

W równych częściach zmieszać koper, melisę i anyż, a następnie łyżeczkę mieszanki zalać filiżanką gorącej wody. Odstawić na 10 minut, odcedzić i pić ciepłą w przypadku uczucia pełności.

Przepis pochodzi z książki „Zdrowie bez tajemnic. Uzdrawiające mieszanki ziołowe”.